Nagrody

 

 < dane w aktualizacji >

 

 Dukla, 15. 12. 2008 r.

      


Protokół z rozstrzygnięcia II. Ogólnopolskiego 
Konkursu im. Św. Jana z Dukli.

Komisja konkursowa w składzie:
Olga Lalić – Krowicka - przewodnicząca
Halina Cycak - członek
Krystyna Boczar- Różewicz – członek

 
Po zapoznaniu się z nadesłanymi pracami w poszczególnych kategoriach konkursowych przyznała następującym osobom w poszczególnych kategoriach nagrody książkowe 
i dyplomy:
 
Kategoria ogólnopolska – 
dorośli
I miejsce- Piotr Zemanek z Bielska -Białej za wiersze : „Pielgrzym, Quo vadis” i „April secondo”.
II miejsce - Krzysztof Kokot z Nowego Targu za wiersz : „Napij się ze źródła”.
III miejsce — Arkadiusz Stosur z Krakowa za wiersz : „Medytacje nad Słowem”.
Wyróżnienie dla Reginy Nachacz z Rzeszowa za wiersz : „Kremówka papieska”.
 
Kat. regionalna- 
dzieci do 12 roku :
I miejsce - Norbert Faliszek z Posady Jaśliskiej za wiersz: „Santo Subito”.
II miejsce - Małgorzata Lorens z Jaślisk za wiersz: „Święty Janie z Dukli”.
III miejsce - Jarosław Madej z Jaślisk za wiersz: „Karol Wojtyła”.
 
młodzież od 12-18 lat:
I miejsce - Beata Jastrząb Jastrząb Wietrzna za wiersz: „Święty Janie”.
II miejsce - Klaudia Dziadowicz z Wietrzna za wiersze: „Modlitwa do Jana Pawła”,
„Telefon do Jana Pawłami”, „Bez tytułu".
III miejsce - Damian Grodzieński z Jaślisk za wiersz: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”.
dorośli:
I miejsce - Katarzyna Zając z Dukli za wiersz: „Spotkanie z Janem Duklanem”
 
 

***


Pielgrzym

jak strudzony wędrowiec
idziesz Niebieskim szlakiem
w swoje ukochane góry

wchodzisz po schodach obłoków
do Niebieskiej Bacówki

na szczycie
w szałasie Niebieskiego Bacy
czeka na ciebie Pański Stół –
żywe źródło spod Giewontu

tam się pokrzepisz
wodą z górskiego strumienia
i pajdą polskiego chleba


Quo vadis

minąłem się z nim
w drodze nie spytał
dokąd idę

pamiętam kiedy latem
każde źdźbło siana
podnosiłem z nadzieją

śnieg zasypał wszystkie drogi
i ślady jego sandałów

iskra jak pierwsza gwiazda
nie zgasła jeszcze we mnie

kiedy on idzie do mnie
znów przyspieszam kroku


April secondo

wybierał się powoli
spokojnie składając swój bagaż

po drodze mu było
do nieba

jeszcze dał nam
na drogę
nie mówiąc ani słowa
najcichsze prawdziwe rekolekcje

potem
poczekał jeden dzień
chciał umrzeć naprawdę


Piotr Zemanek 

 

 POEZJA. DUKLA. pl

 
 

<<< wstecz